Nanto stabij die niet luistert
Nanto is een 5 jarige Friese Stabij en ik had een haat liefdes verhouding met Nanto.
Na tussenkomst van Jos Oosting is dit omgeslagen in houden van en liefde voor Nanto en omgekeerd.
Eerst trekken aan de lijn, niet luisteren, onzekerheid, niet komen als je roept, alleen luisteren als hem het uitkwam, niet willen eten en niet op mij letten. Daarnaast aan de riem uithalen naar grote zwarte of herders honden en blaffen en trekken. Ook 5 jaar op de bank gelegen maar hij komt er nu niet meer op (kan ik eens een nieuwe bank kopen). Dit alles is verleden tijd, hij weet nu dat ik de baas ben, na een prettige gezellige begeleiding van jos.
Hij luistert nu goed, trekt niet meer, let op mij en is veel zelfverzekerder. Hij komt wanneer ik wil en is rustiger. Ik doe alles nu met plezier en Nanto loopt mooi rustig naast mij en ik verneem dat Nanto het nu ook leuk vindt.
Ik had dit niet verwacht na 5 jaar.
Jos je bent een genie en ik raad iedereen aan die problemen met het gedrag van zijn hond heeft: VOLG EEN TRAJECT VOOR JOUW HOND!
Jan Assen
Ik nam contact op met Jos omdat Lilo in mijn afwezigheid erg ging 
Deel 1- de dag na het bezoek van de honden-coach (reactie via sms)
Wij zijn sinds mei 2012 de trotse eigenaar van een Berner Sennen reu genaamd Rico. Tot op de dag van vandaag hebben wij er absoluut geen spijt van voor hem gekozen te hebben. Het opvoeden bleek niet altijd even leuk te zijn. Rico ontwikkelde zich als een dominant baasje. Hij luisterde slecht, ging uitgebreid op de bank liggen en met uitlaten viel hij naarmate hij ouder werd uit naar mens en dier en 
Onze blonde labrador Duco is bij ons in huis gekomen toen hij 10 maanden oud (of jong) was. Vanaf het begin hebben we actief geprobeerd er een sociale hond van te maken, onder andere door het volgen van de nodige cursussen. Zowel hij als wij hebben hier zeker van geleerd, maar toch hadden we voor ons gevoel nog niet datgene bereikt wat we graag wilden: een lieve, volgzame en rustige hond. Met name het buiten lopen en in de buurt komen van andere honden, was voor ons een probleem omdat Duco op dat moment maar een ding wilde: indruk maken op die andere hond en er dus in volle vaart op af gaan. Voor ons baasjes was er dan bijna geen houden meer aan, ook al had Duco niets agressiefs in zich. Nadat Jos de eerste keer bij ons is geweest en zijn “diagnose” had gesteld, bleek dat er toch nog wel wat werk aan de winkel was. Zo had Duco naast hetgeen we zelf al benoemd hadden ook een deurbelcomplex (opspringen tegen bezoek en ons baasjes ook!), was hij dominant uit onzekerheid en was hij bovenal de baas in huis. Aan de slag dus….
Uitlaten was een regelrechte ramp en zelfs gevaarlijk met die agressie van hem. Bezoek kwam bijna nooit meer: iedereen was bang voor hem en wilden alleen nog langs komen als hij zijn muilkorf om had. De dierenarts adviseerde om hem in te laten slapen, zo gevaarlijk werd het. Maar ja dat doe je niet zomaar, voor ons is het de allerliefste hond die er is. Toen Jos de eerste keer langs kwam vertoonde onze hond geen enkele agressie, terwijl hij ander bezoek gewoon aan viel.
Bij Sjoerd (mijn man) ging het nog enigszins, maar mij trok hij helemaal omver. Zodra er een hond, mens of fietser aankwam begon James enorm te springen en te trekken. Hij sprong daarbij zo hoog, dat hij boven me uit kwam. De riem had ik rond mijn middel gebonden, anders kon ik hem niet houden. Lopen was een hel! We zijn met James aan de slag gegaan om hem het uitvallen aan de riem af te leren.