Deel 1- de dag na het bezoek van de honden-coach (reactie via sms)
Vanmorgen voor het eerst in 7 jaar zonder “uitrekarm” gelopen, tralalalala. Vast nog niet 100% correct, maar ik ben aan het leren, we zijn aan het leren en hebben er plezier aan.

Dus dank, dank, dank.

Groeten José

Deel 2 – een week na het bezoek (reactie via de mail)
Bonne-hollen… Zo noemde ik het uitlaten van mijn hond Bonne. Een schat van een kooiker, lekker eigenwijs en een volledig ongeleid projectiel buiten. Bonne bepaalde het tempo, eigenlijk ook wel waar we heenliepen, welke fietsers we niet leuk vonden, met welke honden we wel of niet wilden spelen….

Eigenlijk was Bonne de baas, buiten. En dat was niet fijn. Ik kreeg er gewoon spierpijn van, zo hard trok hij vaak aan de riem. Iemand anders met Bonne laten wandelen, dat durfde ik echt niet aan. En op een bepaald moment was ik het zat. Omvergetrokken worden door je hondje… Ik was er echt klaar mee. En ik vond het ook nog zielig voor hem, want ik wist best wel dat ik zelf iets fout deed, waardoor hij zo moest trekken. En bij toeval kwam Jos weer op mijn pad. Dat moest zo zijn! Eén intensieve sessie later en……….. Bonne trekt niet meer.

Het is een wonder! Ik durf zelfs andere mensen met Bonne te laten wandelen.
De uitleg van Jos was zo helder en we hebben zo praktisch geoefend, dat het direct werkte. Het is nu een kwestie van blijven doen. En ik weet dat dat niet aan Bonne ligt maar aan mij!

Jos, topper! Dankjewel!

José